De vrijwilliger van de maand februari

Op de vraag waarom hij vrijwilliger bij ADO'20 is geworden, antwoordde Theo, 84 jaar jong: “Moet je dan altijd in een hok blijven zitten?” Zijn zoon Raymond was lid bij ADO'20 geworden en meer dan 40 jaar terug werd Theo, samen met Jan van Diemen, leider van zijn team. Daarnaast verzorgde Theo heeft ook de trainingen. “Ik was streng, echt waar en ik kon alles voordoen. Dat gebeurde allemaal we op het veldje aan de Oosterstreng.”
Naast de begeleiding van het team deed Theo meer. Zo was hij Zwarte Piet (“Mag ik dat zo zeggen? Ja, dat mag je zeggen!”), was hij nar bij de carnavalsvereniging De Lange Neuzen die toen ook binnen ADO'20 bestond en samen met Frans v.d. Slikke heeft Theo ook op de donderdagavonden achter de bar gestaan. Dan was het altijd heel druk en gezellig. Ondertussen kwam Theo
samen met Piet Fatels ook terecht in de onderhoudsploeg, tegenwoordig de accommodatiecommissie genoemd, om allerlei werkzaamheden te gaan uitvoeren. En dat doet hij op de maandag- en dinsdagochtend nog steeds. Theo is enige tijd geen vrijwilliger geweest i.v.m. de gezondheid van zijn vrouw, maar na haar overlijden heeft zijn vrijwilligerstaak weer opgepakt.
Op de vraag naar het hoogtepunt tot nu toe, was zijn antwoord kort en krachtig: “Gewoon elke keer naar ADO'20 gaan!” Ook de excursies met Kees den Dunnen sr. naar de Amstelbrouwerij en andere ADO-activiteiten waren altijd gezellige uitjes. “Gewoon lekker onder de mensen, dat is toch leuk!”
Theo weet wel verbeterpunten binnen de club op te noemen. Men zou in het algemeen veel netter met de gebouwen en materialen van ADO om moeten gaan. Hoe kan het zijn dat er blubber en modder aan het plafond zit? Waarom moeten de netten van de verrijdbare doelen stuk
gemaakt worden? En zo kon Theo nog wel even doorgaan, want als ervaringsdeskundige, mensen van de accommodatiecommissie moeten het altijd weer opknappen of repareren en dat valt niet altijd mee, weet hij het als geen ander. Zijn credo luidt dan ook: “Gebruik de gebouwen en de materialen als of ze van jezelf zijn!” Theo wilde er nog aan toevoegen dat hij wel het gevoel heeft dat het werk van de accommodatiecommissie gewaardeerd wordt: “Wij worden niet vergeten en daar zijn wij blij om!”
Meer moeite heeft Theo om de volgende vrijwilligster van de maand aan te wijzen, omdat hij alleen in het begin van de week op De Vlotter te vinden is, maar daarover hij gaat zich beraden.
Theo eindigde met de woorden waarmee hij ook begon: “Godverdikkie, wat leuk!”

Jos Beerse, voozitter

Vrijwilliger van de maand wordt ondersteund door Grand Café Van Ruysdael en R & R Flowers