Cookie beleid ADO'20

De website van ADO'20 is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Blessuregolf nekt D3

EDO hfc D1

7 - 2

ADO '20 JO13-2

...
15'
...
20'
22'
Tim Homan (afstandschot)
...
25'
...
28'
...
35'
...
45'
...
52'
58'

Competitie

D-pupillen zaterdag, D3, 2e klasse 14

Datum

21 maart 2015 10:30

Scheidsrechter

S. Cheel

Accommodatie

Onbekend

Zaterdag 21/3 stond de wedstrijd tegen topploeg edo d1 op het programma. Helaas moesten we Dirk-Jan missen vanwege een knieblessure. De tactiek was nog even een punt van discussie. Zouden we onszelf a la Chelsea gaan ingraven en met zijn allen voor het doel gaan liggen om proberen de nul te houden, of zouden we 1 tegen 1 over het hele veld spelen en vol agressie en strijdlust de duels aangaan. We kozen voor het laatste en dat pakte vanaf het beginsignaal eigenlijk prima uit. Er ontspon zich een heerlijk gelijkwaardige strijd waarin beide ploegen streden voor elke meter. Na circa 7 minuten hadden wij de score moeten openen. Tim werd de diepte in gestuurd en kon alleen op de keeper afgaan. Tim koos voor de korte hoek, echter de keeper gokte daar ook op en kwam als winnaar uit dit duel. Helaas helaas, dit had edo een gevoelig tikje op kunnen leveren. Na circa 15 minuten sloeg het noodlot bij ons toe, de een na de andere speler (en ook nog bepalende spelers) meldde zich bij de dug-out met blessureklachten. Noodgedwongen moesten we enkele wijzigingen doorvoeren en daardoor viel de organisatie uit elkaar. Edo profiteerde optimaal van deze situatie en scoorde binnen 5 minuten 2 keer. Wonderwel herpakten we ons na deze tegenslagen en het was zowaar Tim die met een fantastische lob van veertig meter de aansluitingstreffer produceerde 2-1. Het bleek echter een plaagstootje want nog voor rust bouwde edo de voorsprong uit naar 4-1. Eindelijk rust en een kwartier de tijd om onze wonden te likken. Dit bleek echter niet voldoende, ik vermoed dat het komt omdat we gewoon te weinig van dit soort duels spelen waarin we op de top van ons kunnen moeten acteren. Dat zijn we duidelijk niet gewend. Teveel spelers klaagden over pijntjes dus ik hield mijn hart vast voor de 2e helft. In deze helft bleek echter dat wij ook geweldig strijd kunnen leveren onder aanvoering van een uitblinkende Sil Vos. We hebben echt genoten langs de kant van jullie inzet en passie ondanks al het ziek en zeer. Uiteindelijk wist edo nog slechts 3 x te scoren en wij 1x via een prima kopbal van Sammy uit een corner van Ties waardoor de eindstand van 7-2 op het scorebord kwam. Mannen, zowel Cees als ik zijn echt trots op hetgeen jullie op de mat neergelegd hebben. We zijn echt strijdend tot de laatste snik ten onder gegaan tegen een simpelweg betere ploeg. Grote klasse!!
Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!