Ruime nederlaag D1 tegen Almere City

0-7. Klinkt als een fikse oorwassing, maar gelukkig zijn er in de voetballerij termen als geflatteerd, scorebordjournalistiek en dergelijke. Niet dat de ruime overwinning van Almere City niet terecht was, maar alleen de uitslag geeft geen goede weergave van de wedstrijd. Dat Almere City verder is in het positiespel en makkelijker tot de laatste fase komt werd zaterdag wel duidelijk.
Ondanks dat we wisten dat Almere veel behendige spelers hebben kozen we ervoor om op balbezit te gaan spelen, met als risico dat we dan in het mes zouden kunnen lopen. Dit pakte in de openingsfase goed uit want de bezoekers hadden moeite met onze speelwijze. Na zeven minuten leidde dit ertoe dat Luca met een mooie pass Milan vrij zette voor het vijandelijke doel. Hij mikte echter naast. Mikken deed Almere City wel. Na dertien minuten kregen zij de eerste kans en die verdween - was het een schot? was het een voorzet? - hoog in de verre hoek. Zes minuten later kwam kans twee voor Almere. Wederom prima gemikt. Almere kreeg meer vat en creëerde nog drie kansen voor rust. De eerste twee werden knap gepakt door Wout, op de derde verkeek hij zich: 0-3.
Halverwege stonden we voor de keuze: de schade beperken of een vervolg geven aan het bij vlagen goede positiespel. Omdat we op de ranglijst niets meer te winnen hebben kozen we voor het laatste. Wederom hielden we lang stand en konden we leuk meeballen. In de laatste twintig minuten werd het lastiger om in de een tegen een-duels staande te blijven. Almere maakte hier goed gebruik van en kon nog viermaal het net doen bollen. Terecht? Ja. Slechte wedstrijd? Geenszins. Leerzaam? Zeker. Inzet? Top!