Stormvogels 3-ADO 3 7-1 (2-0) 1 april (nee geen grap)

Vandaag een wedstrijd tegen de nummer 2; Stormvogels. Ik herinner me van de thuiswedstrijd een elftal met wat oudere mannen die heel aardig konden voetballen en met name een wat kalende lange vent met een mooie traptechniek, die zeer waarschijnlijk eerste- elftal speler was geweest.

Op Tim na, onze keeper, waren we compleet. Job kreeg de eer de keepertrui  en -handschoenen te dragen en hopelijk niet al teveel treffers te moeten incasseren. Het team was laat gearriveerd dus de warming up was er bij ingeschoten en dat was wel te merken in de eerste 15 minuten.

Al heel snel kwamen er kansen voor Stormvogels maar die waren ook niet scherp. Twee dotten van kansen werden gemist en bij een derde mogelijkheid stond Job succesvol in de weg. Aan de andere kant was er een hele goeie mogelijkheid voor Mattijn die op weg werd gestuurd door, ik meen Daan, en de IJmuidense verdedigers de hielen liet zien. Zijn inzet liet het net bollen, helaas het zijnet.

Echter na een kwartier werd er in ons linkerverdedigingsblok niet ingegrepen en kon de rechtsbuiten van Stormvogels de 1-0 laten aantekenen. En 3 minuten later plaatste de kale man van net buiten het strafschopgebied een loepzuiver schot dat in de hoek verdween: 2-0. Shit, het wordt toch niet weer zo’n wedstrijd?

Gelukkig niet, want ondanks vele corners die werden weggegeven slaagde Stormvogels er niet in hun overwicht te verzilveren met meer goals. Natuurlijk een verdienste van ons team, al hadden we door al het verdedigende werk de handen dusdanig vol dat er van ADO kant ook weinig aanvallende acties tot stand kwamen. Dus dat de rust werd gehaald met een 2-0 achterstand viel nog alles mee, hopelijk konden we het volhouden.

In de tweede helft nam ADO brutaal het iniatief over en legden wij een aantal mooie combinaties op  de mat waar veelal onze meest technische spelers op het middenveld bij betrokken waren.(Mattijn, Roy ,Timo en Danny). Was echt mooi om te zien en uit een van die acties opgezet door Timo kreeg Tom de bal aangespeeld en plaatste hem netjes in de hoek (1-2). Zou dit ADO voor een stunt kunnen zorgen? Ik hoopte het van harte.

Toen werden ze bij Stormvogels  helaas wakker. De Viskoppen gingen scherper de duels in, schroomden niet om een overtreding te maken en na 10 minuten werd balverlies van onze middenvelders de ploeg  fataal. En lag de 3-1 in de touwen. Dat was balen.

Een kwartier voor tijd  kregen we de knock-out toegediend toen een Stormvogel solo door onze gelederen slalomde en de 4-1 scoorde. En 2 minuten later de 5-1, waarbij we wederom gewoon op kracht opzij gezet werden.

Tussendoor weinig meer gezien van ons team.

In de laatste vijf minuten nog twee keer vissen voor Job, die het als stand-in goed deed (en zelfs de toeschouwers in de eerste helft nog vermaakte met een kolderieke actie (door een verkeerde timing bij een diepe bal waarbij de bal via zijn hoofd op de lat belandde)).

Resteert een katterig gevoel na afloop, we waren bijna langszij gekomen in die goeie periode na rust en dan laat je toch weer simpel aftroeven. Natuurlijk was over de hele wedstrijd gezien Stormvogels het betere team maar met 7-1 verliezen was toch niet nodig geweest.     

Volgende week wacht ons een concurrent die ons op de ranglijst voor bij is gegaan; Jong Holland. Dit lijkt mij een mooie uitdaging om na 3 verlies partijen weer de mouwen op te stropen en een goede partij op de mat te leggen met na afloop ook een goed resultaat. Moet kunnen!

Tot volgende week,

Henri Numan